Τα μαύρα μου δάκρυα ξεψυχούν μακρυά σου
κι εγώ στεφανωμένη με πένθιμα λουλούδια
αργοπεθαίνω κοντά σου...
Ζώ φυλακισμένη μέσα σ'ένα άδειο κουφάρι
μα είμαι νεκρή..
έχεις φύγει καιρό τώρα..
μα πάντα σε νιώθω γύρω μου
και είσαι εκεί..
εκεί...
Σ'εκείνη την λίμνη των λυγμών και του πόνου..
που μ'άφησες αιώνες τώρα κι έχω βυθιστεί.....
1 σχόλιο:
kane th limnh sou thalassa kai petakse me mesa...exw polles fores mpei ston peirasmo..na aggiksw ton potho tou...na xathw sth megalh tou agapi..th thalassa..."Should I dress in white and search the sea, as I always wished to be one with the waves...Ocean Soul"
_________________
Δημοσίευση σχολίου